De laatste decennia begint vrijwel elk conflict (als in Afganistan, Nigeria, Colombia, Mali, Soedan) met een machtswellusteling die via desinformatie en manipulatie van de media een groep volgers weet te vormen. En die volgers zijn niet de toppers van de samenleving, maar de middelmatigen of de achterblijvers. In ontwikkelingslanden zijn het vaak de mensen zonder perspectief, omdat ze arm zijn of slecht opgeleid. Maar in her westen scoren de populisten ook goed bij mensen die aanvoelen dat ze niet meer meekomen in de maatschappij of die zelf nooit zullen excelleren. Bij die groep speelt vooral frustratie mee, en misschien ook een onderhuidse jaloezie, die wordt aangewakkerd door sociale media. En allemaal praten ze de leiders na en gaan ze zich als iets bijzonders zien, als iets beters, waarop ze anderen gaan uitsluiten. Die groepsdynamiek. Eên volk. Eén rijk. Eén Führer.  Wat populisten goed doen, is helden of symbolen uit het verleden af stoffen en die via een vaste cultus vereren. Ze geven hun volgers dan de bevestiging dat ze van iets bijzonders afstammen. Dat één volk zijn. En dat volk heeft natuurlijk een vijand nodig. Dat éénlanddenken is essentieel, want elke demagoog, dankt zijn ces aan stampen tegen de ander. Ze roepen emoties op van een bedreiging. Continu, via oneliners. De populisten pakken ofwel een opvallende recente gebeurtenis ofwel iets uit een ver verleden en blazen dat op en verdraaien de feiten. En ze blijven de leugen herhalen, waarna hun volgers die gaan herhalen en herhalen en herhalen. Hierna ontstaat een besmetting van het gezonde ver stand. De oneliner transformeert tot een virus dat de geest aantast, waarna het besmette individu ophoudt om zelfstandig te denken en opgaat in de groep.
Zoals een wolk spreeuwen lijkt als één organisme en elk vogel de anderen volgt in het gareel en je niet meer van een individu kan spreken. De beweging breidt zich nu uit met systemen en structuren. Anders denkenden worden in deze fase verwijderd en verketterd en het geweld groeit.Zij gaan ons aanvallen en wij moeten ons verdedigen. En dan gaat het los en is het chaos. En wat erna gebeurt, kan niemand voorspellen, ook de populisten niet. Want dáár zit dus het probleem. Populisten zijn geen echte leiders. Het zijn ego's. Ze weten niet waar ze met hun land heen willen. Ze willen alleen de macht. Daar kicken ze op. Neutrale verslaglegging krijgt steeds meer tegenstanders of wordt verboden.