Armoede en honger

Extreme armoede betekent dat iemand minder dan $1,25 per dag te besteden heeft. In 1990 leefden 1,8 miljard mensen in extreme armoede. In 1990 leed 20 procent van de kinderen honger. En bijna eenderde van alle kinderen onder de vijf was toen ondervoed.

Hoewel er genoeg voedsel is in de wereld, zijn nog steeds 925 miljoen mensen ondervoed.

In 2010 stegen de voedselprijzen in India 10 % per maand. Inflatie is 87 %. De graanprijs is (op de wereld) 25 % gestegen, vlees 15%, suiker 20 % vetten 40 % koffie 38 % mais 38 % soja 38 %. peper 500 % In 2008 hadden 75 miljoen mensen honger, in 2011 130 miljoen.

In het westen gaat 1/3e van het voedsel verloren.

Droogte in Kazachstan, V.S. en Rusland. Overdadige regenval in de Filipeinen en India. Tekort aan graan, mais en tarwe. Het westen geeft 10 % van het loon uit aan voedsel, in de 3e wrd 70 %.

Beleggers zijn met voedsel begonnen. Dat drijft de prijzen op.

Sojabonen worden wel 5-6 maal verhandeld, Men sluit termijncontracten af in de hoop dat de prijzen gaan stijgen.

De Sahel zone

In de Sahel-regio valt rond 2023 de ene democratie na de andere om. Mali (augustus 2020), Tsjaad (april 2021), Guinee (september 2021), Soedan (oktober 2021), Burkina Faso (januari 2022) en nu Niger (juli 2023). Al deze landen - die liggen in de door armoede, corruptie en uitbreidend jihadisme toch al kwetsbare Sahel - hadden de afgelopen jaren ingezet op een democratische koers.

sahel

Maar juist die democratische partijen gaan autoritair gedrag vertoonden zodra ze dominant worden. Dan nemen mililitairen de macht over. Vaak worden mensen dan erg ideologisch. Ze denken dat deze junta's hen zullen redden van zowel de jihadisten als de westerlingen, ook omdat ze een anti-westerse ideologie hebben ontwikkeld in die landen.

Op het platte land vluchten mensen uit de jihadistische gebieden of zijn jihadisten zelf. En dat zijn uiteindelijk ook maar gewoon jongens van daar. Ze zijn jarenlang genegeerd en niet gehoord door zogenaamd democratische regeringen, die zo corrupt waren als de pest, en dat is verkeerd. Je kunt dit ook zien als een opstand van het vergeten platteland. Mensen voelen zich volledig losgeslagen. Ze hebben geen plek meer om te wonen, zelfs geen vluchtelingenkampen. Er is helemaal niets. En dat zijn miljoenen mensen. Die massa luistert niet, is niet pro-Rusland of pro-Frankrijk, is eigenlijk helemaal niets. Die mensen zijn alleen bezig met de vraag 'Leef ik morgen nog?'.

De mensen zijn bang. Vooral omdat ze door klimaatverandering en om andere redenen geen voedsel meer kunnen verbouwen. Ze voelen zich ook niet vrij om te reizen, om te gaan waar ze willen. Dat alles verwijten ze de regering. Die slagen er niet in dit probleem op te lossen dat weerhoudt ons om te leven.

Zie verder SDG 1 armoede Zie verder SDG 1 verlaging armoede