Opslag

Accu's, batterijen, vliegwielen, power to gas ect.

Omdat het aanbod van zonne- en windenergie zelfs met de beste weersvoorspelling niet te garanderen is, is opslag in woningen en in accu’s of vliegwielen nodig om te kunnen bijspringen als de vraag naar elektriciteit groter wordt. Om weken met weinig zonne- en windenergie te overbruggen is naast de korte termijn- ook lange termijn opslag van energie vereist.

2016: Het Amerikaanse energiebedrijf AES heeft in Zeeland een 10 megawatt grote accu in bedrijf genomen. De installatie is een alternatief voor gascentrales die de elektriciteitsvoorziening zeker stellen.
Batterij opslag begint rendabel te worden in woningen.

Daarin kan de Power-to-Gas technologie een belangrijke rol spelen. Hierbij wordt water via elektrolyse gesplitst in waterstof en zuurstof. Door CO₂ toe te voegen kan van de waterstof methaangas worden gemaakt, dat chemisch gezien identiek is aan aardgas. Dit gas kan gebruikt worden voor verwarming, gasturbines, voertuigen en via de bestaande infrastructuur worden getransporteerd. Er kan ook groene kerosine of diesel van gemaakt worden voor de lucht- en scheepvaart. Het kan echter ook opgeslagen worden in bestaande gasopslagfaciliteiten. Zo heeft Duitsland een opslagcapaciteit voor gas, waarmee voor drie maanden stroom geleverd kan worden en die gevoed kan worden met zonne- en windenergie.

Een dergelijke opslag kan ook in woningen werken. In een nulwoning in Groenlo is men er in geslaagd meer energie op te wekken dan wordt gebruikt. Van het overschot kan een elektrische auto 30.000 kilometer per jaar laten rijden. De nulwoning slaat zonne-energie overdag op om het energiegebruik ’s avonds op te vangen. Momenteel worden systemen onderzocht die in de zomer overtollige energie opslaan voor de winter.

Ook wordt gewerkt aan een huisnetwerk voor gelijkstroom, zodat de elektriciteit van het dak niet omgezet hoeft te worden in wisselstroom voor het net en weer in gelijkstroom voor allerlei apparaten. ,,Dat levert twee keer verlies op dus kun je hiermee veel besparen”, aldus Serné.
Volgens Serné kan duurzame energie alleen verder groeien als huizen de opgewekte stroom zelf gaan gebruiken. ,,Anders kan het net dat niet aan. Dat zie je nu al in Duitsland. We moeten het zelf gaan gebruiken en dus zelf opslaan”, stelt hij.
Alles over gelijkstroom is te downloaden op de onderstaande link.
Download pdf Groot Gelijk

Een windmolen die ook water omhoog kan pompen.

De windmolen pompt water op in een reservoir. Dat stroomt naar beneden en wekt dan elektriciteit op wanneer dat nodig is.

De reservoirs van de windturbine hebben elk een capaciteit van zo’n 40.000 m³. Een deel van het water zit in de toch al holle turbinemast en komt tot 40 m hoog, het betonnen reservoir in de voet is 13 m hoog. De pompgenerator kan een vermogen van 16 MW leveren.

De molens zijn wel duurder

Er wordt ook gewerkt aan andere manieren om windstroom te koppelen aan opslag. Grootschalig gebeurt dat tussen Denemarken en Noorwegen: heeft Denemarken te veel windstroom, dan gaat die via een grote kabel naar Noorwegen om het waterpeil in de vele opslagmeren in dat land omhoog te pompen. Heeft Denemarken extra stroom nodig, dan levert Noorwegen die met waterkracht. Daarnaast wordt gewerkt aan omzetting van overtollige windstroom in een andere energiedrager, bijvoorbeeld waterstofgas of ammoniak. In Duitsland zijn er al proefinstallaties, in Nederland komen die rond het energie- en chemiecomplex rond de Eemshaven (Lees 'Nuon gaat stoken op ammoniak', 'Groene waterstofproductie in Mainz' en 'Chemische warmteopslag in zonnecentrale'). Ooit was er het 'idee Lievense' om in het Markermeer een grootschalige energiereservoir te creëren, maar dat reservoir zou dan ontzettend hoog moeten worden. Dat vond men onrealistisch en mogelijk gevaarlijk (een breuk in de reservoirmuur zou Noord-Holland onder water zetten), waardoor het er nooit van kwam.

Warmte van zonneboilers kan worden opgeslagen in een warmtebatterij op basis van zouthydraten, die TNO met een aantal partners heeft ontwikkeld
Het eerste werkende systeem ter wereld dat voor de verliesvrije opslag van zonnewarmte op grote schaal is getest. Het systeem heeft daarmee de potentie om op compacte wijze seizoensopslag in de gebouwde omgeving mogelijk te maken.

De warmtebatterij werkt op basis van een chemische reactie. Thermische zonnecollectoren op het dak van een huis zetten zonlicht om in warmte. De opgevangen warmte wordt chemisch opgeslagen in het zout, door een dehydratatiereactie van het zout.