Geo-engineering

dit is het opzettelijk grootschalig ingrijpen in de natuurlijke systemen van de aarde, met als doel de opwarming van de aarde tegen te gaan.Men noemt het ook wel klimaatengineering. 

Hoe ? door bv

- zonlicht te weren voordat het de atmosfeer binnenkomt, bijvoorbeeld door ruimteschilden.
- lanceer een miljoen ton maanstof vanaf de maan richting de aarde zo dat het in een baan rond de aarde komt, Dat houdt zonlicht tegen.
- aerosolen zoals zwavel, kalk, aluminium in de stratosfeer te injecteren die zonlicht reflecteren. 
- spiegels in de woestijn te plaatsen om het zonlicht terug te kaatsen.
- condensatiekernen boven zee te verspreiden om wolkvorming te stimuleren en zo het weerkaatsingsvermogen te verhogen.
- CO2 uit de lucht te halen b.v. met ballonnen op 15 km. De CO2 die door het apparaat stroomt, bevriest en blijft hangen.
  Kost 100 dollar per ton en kan naar 45 (2023)
- oceanen te bemesten met ijzer om de groei van plankton te stimuleren en daarmee de opname van koolstofdioxide.
- massaal zeewier te verbouwen op 9% van de oceaanoppervlak.
- laaghangende bewolking boven de oceaan witter maken door stofdeeltjes (zeezout) waarop druppels ontstaan.   

Ethische en politieke aspecten
De mogelijkheid van toekomstige toepassing van klimaatengineering is zeer omstreden, omdat het grootschalige en risicovolle ingrepen in het ecosysteem van de aarde betreft, met behulp van onbewezen technologieën, en onbekend effect. Klimaatengineering roept daarom niet alleen natuurwetenschappelijke vragen op, maar vraagt ook om ethische en juridische reflectie, en om een verkenning van politiek-bestuurlijke opties.

Toen in 1991 de Pinatubo uitbarstte omvatte het uitgestoten zwavel in een paar weken de hele wereld en daalde de temperatuur op aarde een halve graad. Dit was tijdelijk. Bij geo-engeneering zou dit permanent moeten zijn. 

Stofdeeltjes uit de uitlaatgassen van zeeschepen leiden aantoonbaar tot iets wittere wolken.