Hergebruik
In de komende vijf jaar bereiken vierhonderd windturbines in Nederland namelijk het einde van hun levensduur.
In een windturbine zitten tientallen verschillende kabels, motoren, generators, olie en andere onderdelen.
Ongeveer 90 procent van de onderdelen in windturbines wordt al gerecycled. De overige 10 procent verdwijnt in de verbrandingsoven of op de afvalstortplaats. DecomCockpit wil dat nog verbeteren. Daarom maken ze van iedere turbine een materiaalpaspoort en wordt per onderdeel beoordeeld of het geschikt is voor hergebruik, reparatie of recycling.
Tweede leven
Business in Wind koopt gebruikte windturbines, inspecteert ze en bekijkt of het economisch en technisch haalbaar is om ze opnieuw te gebruiken. Als dat zo is, worden ze ontmanteld, inclusief de fundering. Daarna worden ze opgeknapt, gereviseerd, op transport gezet en elders weer opgebouwd en in bedrijf gesteld. Uiteraard met een nieuw besturingssysteem dat voldoet aan de eisen van de plaatselijke netbeheerder. Dan kunnen ze weer vijftien tot twintig jaar mee. Ze gaan eerst voor re-use: gebruiken waar het voor ontworpen is. Als dat niet mogelijk is gaan we voor refurbish en repair en als dat niet kan voor repurpose, zoals speeltuintjes, straatmeubilair of drijvers voor gebouwen maken van de wieken. Pas als dat niet kan gaan ze voor recycling. (2024)
Recycling van de wieken
De Circular Recycle Company (CRC) heeft een technologie in handen waarmee recycling van de wieken uit glas- of koolstofvezels en hars mogelijk is. De bladen worden in kleinere stukken gesneden en worden via een shredder en granulator omgetoverd tot een recyclaat van glas- en koolstofvezel. Dit is ongeveer 70 procent van voormalige windturbinebladen en kan gebruikt worden om nieuwe producten te maken zoals douchebakken, vloeren en aanrechtbladen. De 30 procent die overblijft, is stof. Hier maakt CRC pyro-olie van, dat gebruikt kan worden voor de plasticproductie. (2023)
Recyclebare wieken
Het Spaans-Duitse Siemens Gamesa produceerde deze week de eerste zes volledig recyclebare windmolenwieken in de fabriek in Denemarken. De materialen in de 81-meterlange RecycleBlades kunnen aan het eind van hun leven gescheiden en opnieuw ingezet worden. Het bedrijf wil dat windmolens in 2040 helemaal recyclebaar zijn (2021).
Het Deense zusterbedrijf van GE, LM Wind Power heeft een wiek gemaakt met een speciale kunsthars van binnen, die sterk genoeg is om de enorme windkrachten te weerstaan. Maar aan het einde kan de hars ook weer gesmolten worden en 100 procent hergebruikt. Hetzelfde geldt voor de coating van glasvezel. (2022)
TNO samen met Brightlands Materials Center recyclen wieken via pyrolyse, waarbij het materiaal op bijna vijfhonderd graden wordt verhit zonder zuurstof. Daardoor komen de vezels vrij die weer opnieuw te verwerken zijn in andere composieten. De beste manier zeggen zij. (2022)
In Duitsland gaan ze nu wieken testen van hout. Ter vervanging van wieken uit oude molens. Niet op zee want het zout is er niet best voor.(2023)
Recyling van bladen in de Eenshaven (2022)
Allereerst worden de afgeschreven windmolens ontmanteld en de rotorbladen vervoerd naar de recyclingfabriek die in de Eemshaven komt te staan. Daar worden de wieken in stappen verkleind tot er uiteindelijk korrels overblijven. Die korrels vormen een grondstof voor nieuwe producten.
Nieuw composiet
Het Nederlands bedrijf ExoTechnologies ontwikkelde een materiaal (danu) dat sterker en lichter is dan glasvezel en bovendien qua prijs kan concurreren. Het materiaal is recyclebaar en na gebruik weer inzetbaar als nieuw composiet. Je kan er windmolenbladen van maken. (2022)
Nieuwe composiet II
Nieuwe wiek van wiek van glasvezel, een polymeer op plantbasis en een synthetische polymeer. Het is mogelijk dit materiaal op te lossen in een basische vloeistof. Dit levert onder meer kaliumlactaat op - een multifunctionele stof die wordt gebruikt als conserveermiddel in vleesproducten, als brandblusser en dus ook om gummibeertjes mee te maken.(2022)
Nieuwe lijm
Amerikaanse onderzoekers hebben een lijm voor windmolens ontwikkeld die gemaakt wordt met biobased materialen. De lijm is duurzaam, sterk en zou het recycleproces van wieken eenvoudiger maken. (2023)
Rotorbladen naar cement
Het Deense project DecomBlades, een consortium van tien bedrijven, gaat daar verandering in brengen. De bedrijven onderzoeken of de rotorbladen versnipperd kunnen worden voor cement. Of dat het onder hoge temperaturen te scheiden is zoals met pyrolyse.
De wieken van een windturbine bestaan plastic en composiet: koolstof- of glasvezels, hars en eventueel schuim of hout. Zonder composiet kunnen windturbines niet doen wat ze doen. Het maakt de bladen – die tot wel 100 meter lang kunnen zijn – licht van gewicht en heel sterk. Omdat composiet uit versmolten materialen bestaat, is het terugwinnen van losse vezels zoals hars en glasvezels een enorme uitdaging. Composiet is daarom nu nog alleen in zijn geheel te recyclen.
In Nederland maakte afvalspecialist Suez stoeptegels van de afgedankte rotorbladen van windturbines. Ook Hogeschool Windesheim experimenteert met composiet uit windmolens en maakte er een keukenblok van met een tafelblad van composiet. Omdat de industrie groeit is het belangrijk dat er op grote schaal een oplossing komt voor het recyclen van de windturbines, iets wat het consortium hoopt te bereiken. Zie change.inc
Windmolenbladen naar speeltuin (2022)
Afgedankte rotorbladen van windturbines zijn moeilijk te recyclen. Startup Blade Made geeft ze een tweede leven als speeltuinen of straatmeubilair. Eerst in Nederland en dan in de rest van Europa.
Een architect uit Zweden gebruikt de bladen voor de bouw van parkeergarages.
Je kan er geluidsschermen van maken of bruggen. (2024)
Recycling en hergebruik van windmolens
Windturbines worden ontworpen voor een levensduur van ongeveer twintig jaar. Daarna worden ze ontmanteld en vervangen door grotere, betere en efficiëntere exemplaren, maar de bladen zijn vaak nog in goede staat zijn. De bladen zijn lastig te recyclen want ze zijn gemaakt van thermohardende composieten. Die bestaan uit verschillende materialen, zoals pvc-schuimkernen en balsahout, die vervolgens met glasvezel en een epoxy- of polyesterhars (thermohardende kunststoffen) worden gebonden. Een chemisch proces zorgt ervoor dat al die verschillende materialen niet meer te scheiden zijn.
Het resultaat: een sterke constructie met goede mechanische eigenschappen, die bovendien bestand is tegen corrosie. maar je kan er misschien bruggen voor fietsers en voetgangers van maken. Een constructie die over de gehele lengte wordt ondersteund door twee windturbinebladen.
Je kan ook behuizingen van een autolader maken van versnipperd composietmateriaal van windturbinebladen of meubels van kleinere stukken blad. Maar men moet de bladen ook zo gaan ontwerpen dat hergebruik goed mogelijk wordt.