Wat gebeurt er met ons plastic als we het gescheiden hebben ingeleverd?
De Nederlandse Jerry de Vos (28) heeft een plasticscanner bedacht. Die geeft aan met wat voor plastic je te maken hebt. (2021)\
Drie scheidingsmethoden
1. Mechanisch
Bij mechanische recycling wordt het plastic afval gewassen, vermalen en gesmolten, waarna er plastic korrels (granulaat) overblijven. Daarbij blijven de bouwstenen (polymeren) intact. Het meeste plastic wordt op deze manier gerecycled.
2. Chemisch
Bij chemische recycling wordt het plastic via chemische reacties – bijvoorbeeld verhitting - afgebroken tot de oorspronkelijke bouwstenen (monomeren), zoals bij pyrolyse. Na zuivering kan van het monomeer weer nieuw plastic gemaakt worden. Van de gerecyclede korrel uit de mechanische recycling kunnen rechtstreeks nieuwe producten gemaakt worden. Dit kost veel energie en is duur.
3. Hybride
het plastic volledig laten oplossen in een organische vloeistof, waarna de oplossing wordt gezuiverd van alle verontreiniging. De polymeren blijven intact en worden gezuiverd op moleculair nievau. Bijvoorbeeld verf of metallische coating bij chipszakken, waterkranen, douchekoppen en gelakte onderdelen van auto’s of elektronica zitten zo vast dat je dat met mechanische recycling niet kunt verwijderen. Dat krijg je nooit schoon. Met deze methode kan dat wel. Dit maakt closed loop mogelijk.
Het meeste plasticafval wordt nu na recycling voor andere toepassingen gebruikt, vaak laagwaardiger. Dat heet open-loop recycling.
Resolved Technologies op, dat is gevestigd op Brightlands Campus op chemiecomplex Chemelot
Problemen
Chemische recycling staat nog in de kinderschoenen, is duur en verbruikt veel energie. Bovendien kan het recyclaat vaak niet concurreren met goedkoop nieuw plastic uit China en de VS. Daarnaast - niet onbelangrijk - is het plastic recyclaat uit mechanische recycling vaak niet schoon genoeg voor hoogwaardige toepassing in elektrische apparaten of auto’s. Vervuiling aan de binnenkant, lijmresten, verf, metaalcoating of andere toegevoegde stoffen kunnen bij mechanische recycling niet of slechts deels verwijderd worden. Van de groeiende berg elektronisch afval of e-waste in de wereld wordt slechts 17 procent ingezameld en gerecycled. Voor het plastic zijn de cijfers nog slechter.
Hoewel de EU de meest geavanceerde afvalinzamelings- en recyclinginfrastructuur voor elektronisch afval en autoschroot ter wereld heeft, wordt het merendeel van de plastics uit dit afval verbrand, gestort of voor laagwaardige toepassingen gebruikt. In nieuwe elektronica en auto’s wordt slechts 3 procent gerecycled plastic gebruikt..
Statiegeld op kleine PET-flesjes.
Wat er mee gebeurt is hier te zien. Om volledig circulair te worden in 2050 wil Nederland als tussenstap dat plasticproducenten in 2030 minstens 25 tot 30 procent gerecycled plastic in hun producten verwerken.
Zoeken naar de juiste verpakkingen is niet makkelijk. Zie de onderstaande video
Plastic afval is steeds meer vervuild met luiers en kattenbakvulling. In PMD-afval mag hooguit 15 procent ander vuilnis zitten,In 2019 voldeed ongeveer de helft van alle gemeenten daaraan. In 2021 was dat volgens haar nog maar een op de zeven.
Niet op een grote hoop
Begin 2019 is Renewi een nieuw project gestart om laagwaardig plastic wel te kunnen recyclen. Het bedrijf gaat in samenwerking met Sabic, een wereldwijde leider in de chemische industrie, en Plastic Energy, pionier op het gebied van chemische recycling van kunststoffen, een chemische recyclingfabriek bouwen in het Limburgse Geleen. Met chemische recycling wordt het gemengde laagwaardige plastic eerst omgezet in Tacoil, een grondstof die gepatenteerd is door Plastic Energy. Sabic verwerkt deze grondstof daarna tot nieuwe kunststoffen door middel van een chemische techniek. Aan Renewi is het de taak om laagwaardige, gemengde plastic afvalstromen aan te leveren.
In 2017 werd 512 miljoen kilo aan plastic verpakkingen op de markt gezet in Nederland. Daarvan werd 305 miljoen kilo gescheiden ingezameld en 258 miljoen kilo gerecycled tot bijvoorbeeld nieuwe verpakkingen zoals shampooflessen en inzamelvaten voor specifiek ziekenhuisafval. Daarnaast worden er nieuwe producten zoals gieters, kinderwagens en onderdelen voor de auto-industrie van gemaakt.
Jaarlijks gebruiken we per persoon zo’n 22 kilo aan kunststof verpakkingen. Een veelgehoorde fabel is dat al het apart ingezamelde plastic alsnog op één grote hoop of in de verbrandingsoven belandt. Niets is minder waar. Een financieringssysteem zorgt er mede voor dat dit niet gebeurt. Zo gaat elke keer als we een in plastic verpakt product verkopen daarvan een bijdrage in het Afvalfonds Verpakkingen. Uit dit fonds krijgen gemeenten betaald voor de inzameling en sortering van verpakkingen die de bewoners thuis scheiden. Ze krijgen echter alleen betaald als het plastic van voldoende kwaliteit is om te kunnen recyclen.
Gemeenten willen dus zo veel mogelijk ‘goed’ plastic scheiden en verwerken, zodat het gerecycled kan worden. Plastic dat wordt verbrand, kost alleen maar geld. Hoewel we al behoorlijk goed zijn in afval scheiden, kan het natuurlijk altijd beter. Zo verdwijnen bij huishoudens nog steeds flesjes, bakjes en ander kunststof verpakkingsafval in containers voor restafval. Ook zitten er vaak veel dingen tussen het ingezamelde verpakkingsafval die er niet bij horen, zoals etensresten, piepschuim of niet-verpakkingen. Dit maakt het lastiger te recyclen. Daarom is het belangrijk dat we ons afval zorgvuldig scheiden. Zodat we het verpakkingsafval kunnen hergebruiken en toewerken naar een toekomst waarin afval niet langer bestaat, maar verandert in een nieuwe grondstof voor producten.
Toch ontstond er in november 2018 een probleem. China sloot de grenzen voor plastic. Nu wordt veel plastic bedrijfsafval gewoon verbrand. Herverwerken in Europa is 100 euro duurder dan verbranden. Voor huishoudelijk afval gelden andere regels.
Ongeveer 250 gemeenten en Suez gaan er voor zorgen dat een deel van het het ingezamelde verpakkingsafval, bestaande uit plastic, blik en drinkpakken, in Suez’ sorteerinstallatie in Rotterdam wordt verwerkt. Het andere deel gaat naar de nog te bouwen sorteerinstallatie van Tönsmeier in Zwolle. Deze installatie wordt naar verwachting eind 2019 in gebruik genomen.
De capaciteit om plastic te recyclen in de Amsterdamse haven wordt verder uitgebreid. Milieu Service Nederland en Umincorp laten een nieuwe fabriek bouwen die jaarlijks 17.000 ton gebruikt plastic kan recyclen tot nieuw plastic. Het recyclen gebeurt door plastic door een magnetisch bad te leiden.
In de fabriek van Plastic Recycling Amsterdam (PRA) wordt het ingezamelde plastic gewassen, versnipperd en daarna door een magnetisch bad geleid. In dit bad worden de verschillende soorten plastic gescheiden, omdat ze een verschillend gewicht hebben. Het gesorteerde plastic wordt vervolgens opgewerkt tot nieuw verpakkingsmateriaal. Volgens ontwikkelaar Umincorp wordt met de nieuwe techniek 90 procent CO2 bespaard. Daarnaast gaan de kosten met 75 procent omlaag.
Een deel van de verpakkingen is echter niet eenvoudig en hoogwaardig te recyclen. Het gaat dan vooral om verpakkingen van zwarte kunststof of biologisch-afbreekbaar plastic, wikkels om frisdrankflessen en verpakkingsmateriaal dat uit meerdere lagen bestaat zoals bij een pakje kaas. Deze verpakkingen zijn vaak wel technisch recyclebaar maar operationele recycling is een ander verhaal. De praktijk wijst namelijk uit dat dit soort verpakkingen niet goed gesorteerd kunnen worden of het recyclingproces verstoren van plastic dat wel goed te recyclen is.
De oplossing voor goede recyclebaarheid van de verpakking zit hem dan ook in het ontwerp. Als bedrijven bij het ontwerpproces ook de recycling aan het einde van de levensduur meenemen kan er een volledig circulaire verpakking gecreëerd worden. Suez helpt bedrijven hierbij door met 'circpack' advies te geven over de recyclebaarheid en circulariteit van verpakkingen.
Goede voorbeelden zijn al bekende merken, zoals Coca-Cola, Unilever en Danone, die hun verpakkingen tegen 2025 volledig herbruikbaar, recyclebaar of composteerbaar willen maken. Al zou het natuurlijk nog duurzamer zijn als deze verpakkingen ook van gerecycled materiaal worden gemaakt. Een ander punt is de bijdrage die verpakkende bedrijven betalen voor de verpakkingen die zij op de markt zetten. Vanaf januari 2019 wordt deze bijdrage afhankelijk van de recyclebaarheid van verpakkingen.
Zuivel- en sapverpakkingen
70 miljoen kg per jaar. In 2015 is de eerste fabriek geopend die ze verwerkt tot toiletpapier e.d. In Europa staan al 25 fabrieken. In veel gemeenten mag je plastic, drankkarton en blikjes in een zak gooien. Dit gaat naar Rotterdam en wordt daar gescheiden. Dat door een stelsel van stofzuigers, blazers, zeven, ballistische scheiders en infraroodapparatuur. Drankverpakkingen gaan in een omnipulver die het karton, de plastic en het aluminium scheidt.
Verpakkingen van chips, binnenkant van koffieverpakingen koekjesverpakking, stapakken voor soep e.d.
Deze verpakkingen bestaan uit plastic waar aan de binnenkant aluminium tegen is opgedampt. Dit tegen snel oud wordt door lucht van buiten. Deze comonenten zijn lastig te scheiden.
2019 De Eindhovense start-up Ioniqa kan beginnen met de bouw van een fabriek om plastic afval te recyclen. Het bedrijf heeft de financiering van de € 12 miljoen kostende fabriek rond. Het geld komt onder andere van Coca-Cola en het Nationaal Groenfonds. Ioniqa is in staat om de onzuiverheden, zoals kleurstoffen, uit gebruikt PET-plastic te halen. Wat je overhoudt, is een pure grondstof, identiek aan en met dezelfde kwaliteit als plastic op basis van olie.
Met de nieuwe fabriek kan het bedrijf jaarlijks 10.000 ton plastic zuiveren. Bron duurzaambedrijfsleven
Recolored, A new way of recycling
Binnen de recyclingindustrie wordt geen onderscheid gemaakt in de kleur die het plastic heeft, waardoor alle kleuren van een soort kunststof gezamenlijk tot een grijze grondstof, reguranulaat, verwerkt worden. Dat is zonde. Na het op kleur sorteren, wassen en recyclen van de flessen kwam er een palet van 51 kleuren uit.
25 % niet goed te recyclen Dat moet beter.56 procent van de kunststofverpakkingen die op de markt komen is goed recyclebaar als transparante PET-flessen en hardere PP-flacons voor bijvoorbeeld shampoo. Ruim een kwart is slecht recyclebaar als verpakkingen van PS (Polystyreen) en PVC (Polyvinylcholoride), laminaatfolie zoals in chipszakken en doordrukstrips van bijvoorbeeld kauwgom en paracetamol. NVRD vindt het vooral opmerkelijk dat meer dan 1 procent van de verpakkingen nog steeds PVC-houdend is terwijl het al jaren geleden uitgefaseerd had moeten zijn.
PS- en PVC-flacons moeten vervangen worden door de materialen PE (Polyethyleen) en PP (Polypropyleen).
Een ander voorbeeld van moeilijk recyclebare verpakkingen zijn zwarte verpakkingen. Door de kleur kan de materiaalsoort niet door de NIR (Near Infrared) scheiders in de sorteerinstallatie herkend worden en belanden de verpakkingen in de reststroom van plastics.Geef die een andere kleur. Design for recycling. Zorg ook voor verpakkingen die uit één plastic bestaan en niet uit meerdere. Een mix is moeilijker te recyclen. Dan kom je uit op bermpaaltjes of zo.
Het is daarom één van de aanbevelingen van WUR om de recyclebaarheid van verpakkingen te verbeteren. Door verpakkingen circulair te ontwerpen ontstaan er meer monostromen verpakkingsmateriaal. “Het zou een verbetering zijn om meer monostromen te creëren,” vindt ook Droogh, “Gemixte stromen zijn namelijk moeilijk hoogwaardig te recyclen en worden daardoor ingezet voor laagwaardige toepassingen zoals bijvoorbeeld het ‘bermpaaltje’.” Droogh onderstreept dat het mogelijk is maar dat het samenwerking in de keten vereist.
Ook komt voor dat b.v. PP-folie in de mixstroom met PE belandt. Hierdoor vermindert de kwaliteit.
Ongeveer 10 procent van de verpakkingen zijn nu nog niet recyclebaar maar hebben de potentie om dit binnen vijf jaar wél te worden,
Dit gaat om PET-schaaltjes, die in toenemende mate in koelkasten en groenteschappen van supermarkten zijn te vinden. Deze PET-schaaltjes worden al wel apart gesorteerd worden maar er moet nog een aparte recyclingroute worden ontwikkeld.
Er zijn al verschillende ontwikkelingen die de recycling van PET-plastics op de korte termijn kunnen verbeteren. Zo bouwt 4Pet Recycling een nieuwe installatie in Duiven. Vanaf 2018 zullen daar PET-trays tot regranulaat verwerkt worden. Deze grondstof kan onder andere worden ingezet om nieuwe schaaltjes en bakjes te produceren.
Start-up Ioniqa Technologies heeft bovendien een recycling proces ontwikkeld waarbij nanodeeltjes vervuiling, zoals kleurstoffen, uit gekleurde PET-plastics kunnen onttrekken. Zo kan het plastic omgezet worden in een zuivere grondstof. Met het circulaire proces van Ioniqa is er geen nieuwe olie meer nodig voor het maken van nieuwe PET-materialen. Uit deze grondstof zijn PET-producten te maken die identiek zijn aan op olie gebaseerde PET-producten. De kwaliteit en voedselveiligheid zijn hetzelfde en met concurrerende prijzen. Zomer 2019 gaan ze 10.000 ton PET verwerken in Geleen.
Een nieuwe sorteerinstallatie van SK Polymers, een joint venture tussen grondstoffenbedrijven Suez en Kempenaars, is klaar om te gaan draaien. Doordat de installatie voor 98 procent geautomatiseerd is en uit de meest moderne technieken bestaat, kan SK Polymers stabiele kunststof monostromen van een hoogwaardige kwaliteit produceren. En dat is volgens het bedrijf precies wat de Europese kunststofverwerkende industrie nodig heeft.
Technieken zoals een shredder, NIR (NearInfraRed )-scheiders en een sink/float-unit zijn in de installatie verwerkt. Hiermee is het sorteringsproces zo goed als geautomatiseerd. De handmatige handelingen die nog moeten plaats vinden hebben enkel met het voorsorteren te maken. Producten die voor verontreiniging in de installatie of voor verstoring van het proces kunnen zorgen worden er met de hand uitgehaald bijvoorbeeld vuile jerrycans of grote stukken PVC.
Aan het einde van de sorteerlijn levert dat dan zes verschillende kunststofstromen, waaronder polypropyleen (PP) en polyethyleen (PE), in de vorm van flakes van 1 tot 6 centimeter op.
De totale capaciteit van de installatie komt tussen de 20.000 ton en 25.000 ton per jaar te liggen.
Najaar 2018 opent bij Heerenveen de Kunststof Sorteer Installatie (KSI) die jaarlijks 70 kiloton uitgesorteerde plastics gaat leveren aan recyclebedrijven. Door deze nieuwe verwerkingsunit wordt de bestaande sorteercapaciteit in Nederland fors uitgebreid. Het toevoegen van gerecyclede fracties bij de productie van nieuwe plastics zou verplicht moeten worden.
5 km lange sorteerband in Zweden (2021)
Dit met 50 sensoren die 12 soorten plastc kunnen sorteren. Capaciteit 200.000 ton.
PET-fles retourmachine op Avans
Als je je PET-fles in de retourmachine doet krijg je korting bij de kantine.
