Duurzaam natuurtoerisme

Natuurtoerisme is gerelateerd aan het idee van duurzame ontwikkeling, die he behoud en de groei integreert. Beide ideeën richten zich op hoe wij mensen het milieu op zo’n manier gebruiken, dat het niet alleen armoede vermindert, maar ook de ontwikkeling van de mens stimuleert, terwijl op hetzelfde moment de bescherming en het herstel van de biodiversiteit en de levensondersteunende functies van ecosystemen voor onszelf en andere soorten nu en in de toekomst worden gestimuleerd.

Ecotoerisme gebaseerd op de lokale gemeenschap (CBNT) wordt vaak genoemd als een aanpak, die deze bezwaren respecteert. Dit is, omdat het gericht is op de vele eisen van instandhouding en ontwikkeling en de wens om behoud en de lokale middelen van bestaan te koppelen door middel van toerisme. Ook door een economisch alternatief voor destructieve gewoonten, het behoud van biodiversiteit, terwijl het verminderen van armoede op het platteland wordt aangepakt en het bereiken van beide doelstellingen op een duurzame basis van zelffinanciering. CBNT vindt plaats in diverse gemeenschappen, die al een sterk beheer hebben van natuurlijke hulpbronnen, die bepalen hoe individuen omgaan met de natuur door middel van culturele normen en traditionele overtuigingen en waarden (Sammy, 2010).

Een essentiële term van duurzaam toerisme is de term gedefinieerd door UNWTO:
“Duurzame ontwikkeling van het toerisme voldoet aan de behoeften van de huidige toeristen en de ontvangende gebieden, terwijl mogelijkheden voor de toekomst beschermd en verbeterd worden. Het is de bedoeling dat alle middelen op een zo’n manier wijze beheerd worden, dat aan de economische, sociale en esthetische behoeften voldaan kan worden met behoud van culturele integriteit, essentiële ecologische processen, biodiversiteit en life support systemen. “

Alle toeristische activiteiten moeten passen in deze definitie, ongeacht op welk marktonderdeel zij zich richten. Dit is vooral van belang voor het natuurtoerisme en het cultureel erfgoed, waar het risico van schade aan het milieu en de sociaaleconomische
structuur van een bestemming mogelijk hoger is. Bovendien neemt de omvang van het toerisme toe in de komende decennia en zal er onvermijdelijk meer druk op deze middelen ontstaan. Het is dus niet voldoende om schade te beperken, er zal ook een aantal tastbare voordelen voor het gebied in kwestie moeten zijn - economisch, ecologisch en sociaal. Op deze manier moet het duurzaam zijn van het toerisme economisch levensvatbaar zijn, maar niet de middelen, waarop de toekomst van het toerisme zal afhangen vernietigen, met name de fysieke omgeving en het sociale weefsel van de ontvangende gemeenschap.

Het doel van ‘duurzame ontwikkeling’ is de totale kwaliteit van leven te verbeteren, zowel nu als in de toekomst, op een manier waarop de ecologische processen, waar
leven van afhangt, worden onderhouden. “Er moet duidelijk onderscheid worden gemaakt tussen de begrippen ecotoerisme en duurzaam toerisme: de term ecotoerisme zelf verwijst naar een onderdeel binnen de toeristische sector, terwijl de duurzaamheidprincipes moeten gelden voor
alle soorten toeristische activiteiten, activiteiten, instellingen en projecten, met inbegrip van de conventionele en alternatieve vormen “(International Year of Ecotourism
2002).

Hoewel deze meer algemene termen [ecotoerisme, duurzaam toerisme] nuttig kunnen zijn voor beleidsmakers om hen te helpen zich te oriënteren op hun gesprekken, worden ze nu niet vaak gebruikt door de professionals in het toerisme om hun producten te verkopen. Deze laatstgenoemden zijn meer gericht op de strak gedefinieerde marktonderdelen: bijvoorbeeld natuurtoerisme, cultureel toerisme, religieus toerisme, gezondheidstoerisme, sporttoerisme, avontuurlijk toerisme.

Negen principes vatten de belangrijkste elementen van het beheer van duurzaam toerisme in beschermde gebieden samen:

1. Natuurlijke waarden moeten worden behouden en alle activiteiten moeten natuurbehoud te bevorderen. Kenmerken zijn: kleine groepen, erosie en de gevolgen ervan gecontroleerd, de natuur is de belangrijkste reden voor het bezoek;gemarkeerde paden, toerisme in gebieden met de juiste kenmerken; natuureducatie en bewustmaking staan centraal;
2. Het milieu moet aan zo weinig mogelijk druk worden onderworpen. Alles moet in het werk gesteld worden om schade en hinder te voorkomen; bezoekers moeten geen sporen achtergelaten, de uitstoot tot een minimum beperkt en nieuwe energiebronnen moeten de voorkeur krijgen;
3. Lokale tradities, culturen en gemeenschappen moeten worden gerespecteerd.
Bezoekers worden aangemoedigd om te leren over de gemeenschappen en culturen in het gebied; lokale gemeenschappen worden meegenomen bij het verstrekken van informatie en activiteiten; gidsen zijn vertrouwd met de lokale omstandigheden;
4. Bezoekers moeten hun begrip en waardering van natuur en cultuur vergroten.
Informatie moet beschikbaar zijn vooraf gaand aan het bezoek; beschikbare informatie bij aankomst, gidsen goed opgeleid, informatie en interpretatie gemakkelijk toegankelijk en aantrekkelijk; bezoekers zijn in staat zijn bij te dragen tot het beheer van het gebied;
5. Verbeterde recreatieve voorzieningen moeten worden aangeboden aan bezoekers.
Behoeften van de bezoekers moeten worden bekeken, voorzieningen aangepast aan hun vraag en de voorwaarden; bezoekers moeten van rust en stilte, evenals begeleide activiteiten, kunnen genieten, faciliteiten en diensten ontwikkeld in samenwerking met lokale bedrijven;
6. Bezoekers moeten worden aangemoedigd, om zowel van geestelijke als lichamelijke recreatie te genieten. Faciliteiten moeten er zijn voor uiteenlopende bezoekers, zoals wandelaars en fietsers, als de gewone, recreatieve wandelaars, makkelijke en moeilijke routes moeten beschikbaar zijn, mogelijkheden voor een verscheidenheid aan activiteiten in een natuurlijke omgeving;
7. De lokale economie en de werkgelegenheid moeten worden bevorderd. Lokale bedrijven moeten, waar mogelijk, gebruikt worden, werkgelegenheid, waar mogelijk, aangeboden aan de lokale bevolking;
8. Publiciteitsmateriaal moeten op een verantwoorde wijze en zorgvuldig worden geproduceerd. Informatie moet betrouwbaar en up-to-date zijn; publiciteit wordt open en interactief uitgevoerd worden en gaat niet tegen natuurbehoud in.
9. Activiteiten moeten gezamenlijk worden gepland en georganiseerd worden. Adviezen van bezoekers zijn belangrijk, opleiding wordt georganiseerd met lokale bedrijven; alle belanghebbenden zijn betrokken bij de planning.

Duurzaam toerisme is toerisme dat probeert om een gering effect op het milieu en de lokale cultuur te hebben, terwijl het helpt om toekomstige werkgelegenheid voor
de lokale bevolking te aan te trekken. Het doel van duurzaam toerisme is ervoor te zorgen, dat ontwikkeling een positieve ervaring is voor de lokale bevolking, de
toeristische bedrijven en de toeristen zelf. Duurzaam toerisme is wanneer toeristen van hun vakantie kunnen genieten en tegelijkertijd
de cultuur van mensen en het milieu respecteren. Het betekent ook, dat de lokale bevolking een eerlijke inspraak krijgt over toerisme en ook wat geld van
de winst, die de attracties maken. De omgeving wordt beschadigd door heel veel toeristen en een deel van duurzaam toerisme is ervoor te zorgen, dat de beschadigingen
niet worden voortgezet.